1. Jedyna pociecha
Pytanie 1: W czym znajdujesz jedyną pociechę w życiu i wobec śmierci?
W tym, że
ciałem i duszą należę - zarówno teraz, gdy żyję, jak i wtedy, gdy umrę - nie do
siebie, ale do Jezusa Chrystusa, mego wiernego Zbawiciela. To On swą drogą
krwią dał całkowite zadośćuczynienie za moje grzechy, wyzwolił mnie z mocy
diabła, to On strzeże mnie tak dobrze, że nawet włos z głowy mi nie spadnie bez
woli Ojca niebiańskiego, co więcej - wszystko musi służyć mojemu dobru. Dlatego
- przez Ducha Świętego - daje mi On pewność życia wiecznego i pozwala, abym od
tej chwili z całego serca pragnął żyć dla Niego. Rz.14:8; 1
Ptr.1:18-19; 1 J.3:8; Mt.10:29-31; Łk.21:18; Rz.8:28; 2 Kor.1:22; Rz.8:14
Pytanie 2: Z czego powinieneś zdawać sobie sprawę, aby żyć i
umierać w taki sposób pocieszony?
Z trzech prawd: po pierwsze - z ogromu
własnego grzechu i niedoli; po drugie - ze sposobu, w jaki zostałem z nich
wyzwolony; i po trzecie - z wdzięczności, jaką winien jestem Bogu za to
wyzwolenie. Rz.7:24-25; 1 Kor.6:11; Tyt.3:3-7; 1 Ptr.2:9-10
Niedola
człowieka
2. Upadek
Pytanie 3: Skąd wiesz o swojej niedoli?
Z Prawa Bożego. Rz.3:20
Pytanie 4: Czego wymaga od nas Prawo Boże?
Jezus Chrystus daje następującą
wykładnię Prawa: "Będziesz miłował Pana Boga swego, z całego serca i z
całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. To jest
największe i pierwsze przykazanie. A drugie, podobne temu: Będziesz miłował
bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały
Zakon i Prorocy" (Mt.22:37-40; Łk.10:27).
Pytanie 5: Czy jesteś w stanie sprostać tym wymaganiom do
końca?
Nie, bo jest we mnie naturalna
skłonność do nienawiści Boga i bliźniego. Rz.3:10-25; 1 J.1:8-10; Rz.8:7
Pytanie 6: Czy to znaczy, że Bóg stworzył człowieka złym i
przewrotnym?
Nie, Bóg stworzył człowieka dobrym,
stworzył go na swój obraz, tzn. jako prawdziwie sprawiedliwego i świętego, tak
aby człowiek mógł w pełni poznać swego Stwórcę, aby mógł Go kochać i żyć z Nim
w wiecznym szczęściu, nieustannie chwaląc Go i błogosławiąc Mu. 1Mj.4 1:26-27,31; Ef. 4:23-24
Pytanie 7: Skąd się bierze skażenie natury ludzkiej?
Ma ono swoje źródło w upadku i
nieposłuszeństwie Adama i Ewy, pierwszych rodziców, w Raju. Ludzka natura
została wtedy do tego stopnia skażona, że odtąd wszyscy poczynamy się i rodzimy
jako ludzie grzeszni. Rz.5:12; Ps 51:7
Pytanie 8: Czy to skażenie sięga aż tak głęboko, że nie
jesteśmy w stanie czynić dobra i skłonni jesteśmy wyłącznie do zła?
Tak, o ile nie odrodzi nas Duch
Święty J.3:5-6
Pytanie 9: Czy w takim razie Bóg nie jest niesprawiedliwy
stwarzając w swym Prawie wymagania, których człowiek nie jest w stanie
wypełnić?
Nie, nie jest,
gdyż człowiek został przez Boga stworzony tak, aby mógł Prawo wypełnić.
Zbuntował się jednak, zwiedziony przez diabła i pozbawił tej zdolności zarówno
sam siebie, jak i swoje potomstwo. Rz.9:14; Ef.4:24; Rz.3:9,12
3. Sąd i łaska Boża
Pytanie 10: Czy Bóg pozostawia bez kary nieposłuszeństwo i
upadek człowieka?
Przeciwnie.
Jego straszny gniew kieruje się zarówno przeciwko grzechowi pierworodnemu, jak
i grzechom przez nas popełnionym. Będzie je karał - tutaj i w wieczności -
zgodnie ze swoim sprawiedliwym wyrokiem: "Przeklęty, kto nie dochowa słów
tego Zakonu, aby je spełnić" (5Mj.27:26). Rz.1:18; 2:5-6.
Pytanie 11: Czy Bóg nie jest także Bogiem miłosiernym?
Jest Bogiem bardzo miłosiernym, ale
też i sprawiedliwym. Jego sprawiedliwość wymaga, aby przestępstwo popełnione
wobec Najwyższego Majestatu Bożego zostało ukarane najwyższą karą fizyczną i
duchową, czyli karą wieczną. 2Mj.20:5-6; Ps.5:5.
Część II
Zbawienie
Człowieka
4. Usprawiedliwienie
Pytanie 12: Zgodnie ze sprawiedliwym wyrokiem Bożym
zasłużyliśmy na karę doczesną i wieczną. Czy istnieje jakiś sposób jej
uniknięcia i powrotu do stanu łaski?
Bóg chce, aby
stało się zadość Jego sprawiedliwości. Z tego względu musimy (albo ktoś inny za
nas) dać Mu pełną zapłatę za winę. Rz.8:3-4.
Pytanie 13: Czy sami nie możemy tego dokonać?
To niemożliwe. Przeciwnie - każdego
dnia zwiększamy jeszcze swoją winę. Hebr.9:2-3; 15:15.
Pytanie 14: Czy jakakolwiek istota stworzona mogłaby za nas
dać zapłatę?
Nie, gdyż - po
pierwsze - Bóg nie chce karać innego stworzenia za winę człowieka; po drugie -
żadne stworzenie nie zniesie ciężaru wiecznego gniewu Bożego, skierowanego
przeciwko grzechowi, ani nie uwolni od niego innych. Kol.3:25;
Ps.49:8-9.
Pytanie 15: Kto więc może pośredniczyć między nami a Bogiem,
kto może nas uratować?
Ktoś, kto będąc
prawdziwym człowiekiem byłby zarazem bezwzględnie sprawiedliwy, a co więcej -
swą mocą przewyższałby wszystkie inne stworzenia, czyli ktoś, kto byłby także
prawdziwym Bogiem. Jer.23:5-6; Hebr.2:17; 1 Kor.15:21; 2 Kor.5:21.
Pytanie 16: Dlaczego musi On być zarówno prawdziwym, jak też
sprawiedliwym człowiekiem?
Sprawiedliwość
Boża wymaga bowiem, aby natura ludzka, która zgrzeszyła, zapłaciła za swój grzech.
Z drugiej jednak strony człowiek, który sam jest grzesznikiem, nie może
zapłacić za innych. Iz.53:4-5; Iz.53:11; 1 Ptr.3:18.
Pytanie 17: Dlaczego musi On być także prawdziwym Bogiem?
Aby dzięki swej
boskiej mocy mógł unieść w ludzkiej naturze ciężar gniewu Bożego, przywrócić
nam sprawiedliwość i wyjednać życie. J.3:16; 1 J.4:9; 2 Kor.5:19.
Pytanie 18: Kto jest tym Pośrednikiem - prawdziwym Bogiem i w
pełni sprawiedliwym człowiekiem?
Jezus Chrystus,
nasz Pan "który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością i
poświęceniem i odkupieniem" (1Kor.1:30). 1 Tym.2:5-6; J.14:6; 1 J.5:20.
Pytanie 19: Skąd o tym wiesz?
Z Ewangelii
świętej, która Bóg najpierw sam objawił w raju, potem nakazał głosić ją
patriarchom i prorokom, ukazał obrazowo w ofiarach i innych obrzędach Prawa
Mojżeszowego i wreszcie wypełnił przez swego jedynego Syna Umiłowanego. Rz.1:2; Hebr.1.1; Dz.10:43; Rz.10:4; Gal.4:4.
Pytanie 20: Czy wszyscy ludzie zostali ocaleni przez
Chrystusa, tak jak zostali zgubieni przez Adama?
Nie wszyscy, lecz tylko ci, którzy
prawdziwą wiarę łączą z Chrystusem i przyjmują wszystkie jego dobrodziejstwa. Iz.53:11; J.1:12; J.3:36; Hebr.4:2.
Pytanie 21: Na czym polega prawdziwa wiara?
Polega ona
zarówno na pewności poznania, dzięki któremu uznaję za prawdę wszystko, co Bóg
objawił w swoim Słowie, jak też na głębokim zaufaniu, które stwarza we mnie
Duch Święty przez Ewangelię. To ona daje mi pewność, że nie tylko inni, ale
także i ja otrzymałem od Boga odpuszczenie grzechów, dar sprawiedliwości i
wiecznego szczęścia, a wszystko to otrzymałem wyłącznie z Jego łaski, jedynie
dzięki zasłudze Jezusa Chrystusa. Mt.16:17; Ef.2:8-9; Rz.3:24; Gal.2:16.
Pytanie 22: W co musi wierzyć chrześcijanin?
We wszystkie obietnice Ewangelii zwięźle
wyrażone w sformułowaniach powszechnej niezachwianej wiary chrześcijańskiej
(czyli w tzw. Apostolskim Wyznaniu Wiary). Mk.1:17; Mt.28:19-20.
Pytanie 23: Jak brzmi Apostolskie Wyznanie Wiary?
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego,
stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana
naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny, umęczon
pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł;
trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca
Wszechmogącego, skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha
Świętego, Święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie,
ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny.
Pytanie 24: Czy w Wyznaniu Apostolskim wyróżniamy jakieś
części?
Tak, trzy części. W pierwszej jest
mowa o Bogu Ojcu i o naszym stworzeniu, w drugiej - o Bogu Synu i naszym
odkupieniu, a w trzeciej - o Bogu Duchu Świętym i naszym uświęceniu.
Pytanie 25: Jeśli Bóg jest jeden, dlaczego wymienione są trzy
Osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty ?
Bo w taki sposób Bóg nam się
objawił w swoim Słowie; Jedyny prawdziwy, wieczny Bóg w trzech Osobach! 1Mj.1:1; Iz.61:1; Mt.3:16-17; Mt.28:19.
5. Bóg Ojciec
Pytanie 26: Jak rozumiesz słowa: "Wierzę w Boga Ojca
Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Słowami tymi wyrażam wiarę w to, że
wieczny Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, stworzył niebo, ziemię i
wszystko, co się na nich znajduje, że utrzymuje je, rządzi nimi zgodnie ze swym
odwiecznym zamysłem i przez Opatrzność, że to On jest moim Ojcem i moim Bogiem
dzięki miłości, jaką ma dla Syna swego, Jezusa Chrystusa. Ufam Mu tak dalece,
iż nie wątpię, że otrzymam od niego wszystko, co niezbędne memu ciału i duszy ,
a jeśli na tej pełnej cierpień ziemi spotka mnie za Jego przyzwoleniem coś
złego, On to obróci na moje dobro. Może tak postąpić, gdyż jest Bogiem
Wszechmogącym i chce tak postąpić, gdyż jest wiernym Ojcem. 1Mj.1:1; Ps.119:90-91; Ps.55:23; Mt.7:9-11.
Pytanie 27: Co rozumiesz pod pojęciem "Opatrzność
Boża"?
Wszechmocną i wszechobecną potęgę
Boga, dzięki której zachowuje On niebo, ziemię i wszelkie stworzenie, prowadząc
je jak gdyby za rękę. Ani zioła i rośliny, ani deszcz i susza, ani urodzaj i
nieurodzaj, ani pokarm i napój, ani zdrowie i choroba, ani bogactwo i ubóstwo,
ani żadna inna rzecz nie jest dziełem przypadku, lecz pochodzi z Jego
ojcowskiej dłoni. Hebr.1:3;
Ps.145:15-16; Hebr.5:18; Mt.10:29.
Pytanie 28: Czemu służy wiedza o stworzeniu i o Opatrzności?
Temu, abyśmy zachowując cierpliwość
wśród niepowodzeń i wdzięczność w sytuacjach pomyślnych - zawsze ufali, że we
wszystkim, co nas spotyka, Bóg pozostaje wiernym i dobrym Ojcem, że żadne
stworzenie nie zdoła odłączyć nas od Jego miłości, bo On trzyma wszystko w
swoim ręku i bez Jego woli nie jest ono w stanie działać ani nawet się
poruszyć. Hb.1:21; Rz.5:3; Jb.1:3; Rz.8:38-39; Dz.17:28.
6. Bóg Syn
Pytanie 29: Dlaczego Syn Boży nazwany został Jezusem, to
znaczy Zbawicielem?
Bo tylko On uwalnia nas od grzechów
i w nikim innym nie znajdziemy zbawienia (ratunku). Mt.1:21; Dz.4:12; Hebr.7:24-25.
Pytanie 30: Czy ludzie, którzy szukają szczęścia i ratunku
(zbawienia) za pośrednictwem świętych, w sobie samych lub w jakikolwiek inny
sposób, także wierzą, że Jezus jest jedynym Zbawicielem?
Nie wierzą, bo choć się chlubią, że
do Jezusa, jedynego Zbawcy, należą, to swoim postępowaniem temu przeczą. Jedno
z dwojga: albo Jezus nie jest Zbawicielem doskonałym, albo Nim jest; a wtedy
ludzie, którzy naprawdę w Niego uwierzyli, otrzymują w Nim wszystko, co do
zbawienia konieczne. Gal.5:4; Kol.1:19-20.
Pytanie 31: Dlaczego Syn nazywany jest Chrystusem, to znaczy
Namaszczonym?
Ponieważ z postanowienia Boga Ojca,
namaszczony Duchem Świętym, wyznaczony został na naszego najwyższego Proroka i
Nauczyciela, który w pełni objawił nam ukryty zamysł i wolę Boga, dotyczącą
naszego zbawienia; na naszego jedynego najwyższego Kapłana, który odkupił nas
ofiarą złożoną z własnego ciała i ustawicznie wstawia się za nami u Ojca, na
naszego wiecznego Króla, który rządzi nami za pośrednictwem Słowa i Ducha,
strzeże nas, byśmy nie utracili zdobytego przezeń zbawienia. Dz.3:22; Hebr.7:20-21; Rz.8:34; Mt.28:18; Ps 2:6.
Pytanie 32: Na jakiej podstawie twierdzisz, że jesteś
chrześcijaninem?
Na podstawie mojej wiary, dzięki
której należę do Chrystusa, a to oznacza, że mam udział w Jego namaszczeniu,
abym wyznawał Jego imię, z wdzięczności ofiarował Mu siebie samego jako żywą
ofiarę, z grzechem i diabłem, a potem, w wieczności, razem z Chrystusem panował
nad całym stworzeniem. Mt.10:32-33; Rz.12:1; 1 Ptr.2:9; Obj.3:21.
Pytanie 33: Dlaczego Chrystus nazwany jest jedynym Synem
Boga, skoro my także jesteśmy dziećmi Bożymi?
Bo w całej wieczności tylko
Chrystus jest rodzonym Synem Boga, podczas gdy my - jedynie ze względu na Jego
Osobę - zostaliśmy z łaski Boga przysposobieni na dzieci. Hebr.1:2-3; Ef.1:5; Rz.8:15-17.
Pytanie 34: Dlaczego nazywasz Go naszym Panem?
Ponieważ nie srebrem ani złotem, ale
swoją drogą krwią uwolnił i wykupił nasze dusze i ciała z niewoli grzechu i z
wszelkiej władzy diabła, dzięki czemu staliśmy się Jego własnością. 1 Ptr.1:18-19; 1 Kor.6:20; Hebr.2:14.
Pytanie 35: Co znaczą słowa: "...począł się z Ducha Świętego,
narodził się z Marii Panny..."?
Znaczą one, że odwieczny Syn Boga,
który przez całą wieczność był, jest i będzie prawdziwym Bogiem, za sprawa
Ducha Świętego z ciała i krwi Marii Panny wziął prawdziwą naturę człowieka, aby
stać się prawdziwym potomkiem Dawida, we wszystkim podobnym do swoich braci, z
wyjątkiem grzechu. Łk.1:35; Mt.1:18; Gal.4:4; Dz.13:23; Hebr.4:15.
Pytanie 36: Co zawdzięczasz świętemu poczęciu i narodzeniu
Chrystusa?
To, że jako nasz Pośrednik swoją
niewinnością i doskonałą świętością zakrywa On przed obliczem Boga mój grzech,
z którym zostałem poczęty. 1 Tym.2:5; Hebr.2:16; 1 Kor.1:30; Ps.51:7.
Pytanie 37: Jak rozumiesz słowo "umęczon"?
Rozumiem je następująco: przez całe
swoje ziemskie życie, a szczególnie pod jego koniec, Jezus Chrystus dźwigał
(cieleśnie i duchowo) ciężar gniewu Bożego, skierowanego przeciwko grzechowi
całej ludzkości, aby swoim cierpieniem - jako jedyną ofiarą mającą moc
przebłagania Boga - wykupić nasze ciała i dusze od wiecznego potępienia, zdobyć
dla nas łaskę u Boga, usprawiedliwienie i życie wieczne. Iz.53:12; 1
Ptr.2:24; 1 J.2:2; Rz.5:9; 1 J.1:7.
Pytanie 38: Dlaczego Jezus musiał być "umęczon pod
Ponckim Piłatem"?
Aby On - niewinny - skazany przez ziemskiego
sędziego, uwolnił nas od surowego wyroku Bożego, który miał zapaść nad nami. J.19:4; 2 Kor.5:21.
Pytanie 39: Czy fakt, że Jezus został ukrzyżowany, ma większe
znaczenie, niż gdyby umarł inną smiercią?
Tak, gdyż śmierć na krzyżu była
przeklęta przez Boga. W ten sposób zdobyłem pewność, że Jezus wziął na siebie
przekleństwo, które ciążyło na mnie. 5 Mj.21:23; Gal.3:13-14.
Pytanie 40: Dlaczego Chrystus musiał umrzeć?
Bo zgodnie z wymaganiami
sprawiedliwości i prawdy Bożej zapłatą za nasze grzechy mogła być jedynie
śmierć Syna Bożego. Hebr.2:10,15.
Pytanie 41: Dlaczego wyznajemy, że Jezus Chrystus został
"pogrzebion" (czyli pochowany)?
Świadczymy w ten sposób, że umarł
naprawdę. Łk.23:50,52-53; Dz.13:29.
Pytanie 42: Dlaczego i my musimy umrzeć, skoro Jezus Chrystus
umarł za nas?
Bo swoją śmiercią wcale nie
spłacamy naszych win. Ona oznacza, że to grzech zostaje zniszczony, a my
przechodzimy do życia wiecznego. 1 Ptr.3:18; J.5:24.
Pytanie 43: Co jeszcze zawdzięczamy ofierze i śmierci
krzyżowej Jezusa Chrystusa?
Dzięki Jego mocy "stary
człowiek", jaki żył w nas, zostaje wraz z Jezusem Chrystusem ukrzyżowany,
zabity i pogrzebany, aby nasze ciało ze swymi pożądaniami nie miało już więcej
nad nami władzy i abyśmy odtąd samych siebie mogli ofiarowywać Chrystusowi w
akcie wdzięczności. Rz.6:6-7; Gal.2:20; Kol 2:12; Rz.12:1.
Pytanie 44: Dlaczego w Apostolskim Wyznaniu Wiary zawarto
słowa "zstąpił do piekieł"?
Dlatego, abym pośród największych
nawet pokus miał pewność, że mój Pan, Jezus Chrystus, sam doświadczywszy
niewysłowionej trwogi, męki i lęku, w jakich pogrążyła się Jego dusza zarówno
na krzyżu, jak i przedtem, uwolnił mnie od trwogi i męki piekła. Mt.27:46; Ef.4:8-10;
Iz.53:10; Dz.2:27.
Pytanie 45: Co zawdzięczamy zmartwychwstaniu Jezusa
Chrystusa?
Po pierwsze - usprawiedliwienie,
gdyż Chrystus swym zmartwychwstaniem przezwyciężył śmierć i umożliwił nam
uczestniczenie w sprawiedliwości, którą zdobył dla nas właśnie dzięki swojej
śmierci. Po drugie - nowe życie, gdyż dzięki Jego mocy zmartwychwstajemy do nowego
życia. Po trzecie - zapewnienie naszego zmartwychwstania w chwale. Rz.4:25; 1 Ptr.1:3,31; Rz.6:4-6; Ef.2:5; Rz.8:11; 1 Kor.15:20-21.
Pytanie 46: Jak rozumiesz słowa: "wstąpił na
niebiosa"?
Rozumiem, że Jezus Chrystus - wzięty
na oczach uczniów z ziemi do nieba - przebywa tam dla naszego dobra aż do
czasu, gdy przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Mt.26:64; Mk.16:19; Hebr.4:14; Hebr.9:24; Mt.24:30.
Pytanie 47: Czy to znaczy, że Jezus Chrystus nie jest z nami
aż do skończenia świata, choć nam to obiecał?
Jezus Chrystus, prawdziwy człowiek
i prawdziwy Bóg, nie jest obecny na ziemi w swojej ludzkiej naturze, natomiast
w swej boskości, majestacie, łasce i Duchu nigdy się od nas nie oddala. J.16:28; J.14:2-3; J.17:11; Mt.28:20; Mt.18:20; J.14:16-17.
Pytanie 48: Skoro Jezus w swej ludzkiej naturze nie jest
obecny wszędzie tam, gdzie jest obecny jako Bóg - czy to oznacza, że obie Jego
natury są rozdzielone?
Oczywiście, że nie. Natura boska,
nieograniczona i wszechobecna, przebywa zarówno poza naturą ludzką, w którą się
wcieliła, jak i w niej - złączona w jednej Osobie. Dz.7:49;
Kol.2:9.
Pytanie 49: Co zawdzięczamy wniebowstapieniu Chrystusa?
Po pierwsze - Jego wstawiennictwo w
niebie przed obliczem Ojca. Po drugie - pewność, że w Chrystusie mamy już ciało
w niebiosach i że On (jako Głowa) weźmie i nas, jako członki swego ciała, do
siebie. Po trzecie - poręczenie tego faktu przez zesłanie Ducha, dzięki mocy
którego szukamy już nie tego, co jest na ziemi, lecz tego, co w górze, gdzie
Chrystus siedzi po prawicy Boga. 1 J.2:1; Rz.8:34; J.14:2-3; J.14:16; Dz.2;1,4; Kol.3:1-2.
Pytanie 50: Dlaczego w Apostolskim Wyznaniu Wiary zawarto
słowa: "siedzi po prawicy Boga"?
Dlatego, że Jezus Chrystus wstąpił
na niebiosa, aby się objawić jako Głowa swego Kościoła, a Ojciec rządzi
wszystkim za Jego pośrednictwem. Ef.1:20-23; Mt.28:18; J.5:22.
Pytanie 51: Jakie znaczenie ma dla nas chwała Jezusa
Chrystusa jako głowy Kościoła?
Po pierwsze, Jezus za pośrednictwem
Ducha Świętego obdarzył nas tj. swe członki, darami niebios; po drugie - mocą
swoją chroni nas i broni przed wszystkimi wrogami. Ef.4:8;
Dz.2:33; J.10:27-29.
Pytanie 52: Jaka pociecha płynie dla ciebie z faktu, że
Chrystus "przyjdzie sądzić żywych i umarłych"?
Otóż w każdej trosce i
prześladowaniu mogę z podniesioną głową czekać na Tego, który stanął przed
Bożym Sądem zamiast mnie i zdjął ze mnie wszelkie przekleństwo, na Tego, który
przyjdzie z niebios jako Sędzia, aby skazać na wieczne potępienie wszystkich
swoich i moich wrogów, a mnie wraz z wszystkimi wybranymi zabrać z sobą do
wiecznej chwały i radości. Gal.3:13; Fil.3:20; Mt.25:34; 2 Tym.4:8.
7. Bóg Duch Święty
Pytanie 53: Jak rozumiesz słowa "wierzę w Ducha
Świętego"?
Wierzę, że Duch Święty wraz z Ojcem
i Synem jest Bogiem wiecznym. Wierzę też, że i ja Go otrzymałem, a dzięki
prawdziwej wierze przyjmuję od Niego dar życia z Chrystusem i korzystam z
wszystkich Jego dobrodziejstw. To On mnie pociesza i nigdy nie opuści. 1 Kor.3:16; 1 Kor.6:19; 1 Kor 6:17; J.14:16; 1 Ptr.4:14.
Pytanie 54: Jak rozumiesz słowa: "wierzę w święty
Kościół powszechny"?
Słowami tymi wyrażam wiarę w to, że
Syn Boży od początku aż do końca świata wybiera spośród całej ludzkości swój
Kościół i przeznacza go do wiecznego życia; Duchem swym i Słowem gromadzi go,
chroni i utrzymuje w jedności prawdziwej wiary. Wierzę również, że i ja jestem
tego Kościoła żywym członkiem i pozostanę na zawsze. Rz.8:29;
Ef.1:4-5,9-11,13; 1 J.2:20,25; Dz.4:32-33.
Pytanie 55: Jak rozumiesz słowa: "świętych
obcowanie"?
Wyrażają one myśl, że wszyscy
wierzący - jako całość i jako jednostki - tworzą społeczność w Jezusie
Chrystusie, gdyż są członkami Jego ciała. Dlatego dzielą z Nim wszystkie jego
bogactwa i dary. Mają też obowiązek chętnego i radosnego służenia nimi innym
członkom dla ich pożytku i zbawienia. 1 Kor.12:13,27; 1 Kor.1:9; 2
Kor.9:7-8,10.
Pytanie 56: Jak rozumiesz słowa: "wierzę w grzechów
odpuszczenie"?
Wierzę, że dzięki zadośćuczynieniu
Jezusa Chrystusa Bóg nie chce już pamiętać o moich grzechach i o mojej skażonej
naturze, z którą do końca życia muszę walczyć; przeciwnie - w łasce swej
obdarza mnie sprawiedliwością Chrystusową, abym nigdy nie stanął przed Jego
sądem. Jer.31:34; Ps.103:3; Rz.8:1-2; 2 Kor.5:19-20; J.5:24.
Pytanie 57: Jaką pociechę czerpiesz z wiary w "ciała
zmartwychwstanie"?
Taką, że gdy zakończę tutaj życie,
nie tylko dusza moja wzięta będzie natychmiast do Jezusa Chrystusa, jako do
swej Głowy, ale także moje ciało zmartwychwstałe dzięki mocy Chrystusowej, na
nowo połączy się z duszą i upodobni do pełnego chwały ciała Jezusa Chrystusa. 1 Kor.15:53; 1 J.3:2; Fil.3:21.
Pytanie 58: Jaką pociechę czerpiesz z wiary w "żywot
wieczny"?
Jak już teraz odczuwam w sercu przedsmak
radości wiecznej, tak z chwilą zakończenia życia osiągnę szczęście doskonałe,
jakiego oko nigdy nie widziało i o jakim ucho nie słyszało, także szczęście,
które nigdy dotąd nie napełnilo serca żadnego człowieka i będę też wiecznie
wysławiał Boga. 1
Kor.2:9; 2 Kor.5:8.
8. Wiara
Pytanie 59: Jaki odniesiesz pożytek wierząc w to wszystko?
Otrzymałem usprawiedliwienie w
Chrystusie przed Bogiem i dziedzictwo życia wiecznego. Tyt.3:5,7;
Rz.1:17; J.3:36.
Pytanie 60: W jaki sposób możesz być usprawiedliwiony przed
Bogiem?
Tylko dzięki prawdziwej wierze w
Jezusa Chrystusa. Choć więc sumienie oskarża mnie, bo ciężko zgrzeszyłem
przeciwko wszystkim przykazaniom Bożym, żadnego nigdy nie wypełniłem i nadal
jestem skłonny do zła. Bóg, mimo to, bez żadnej z mojej strony zasługi, a
wyłącznie z łaski swojej, uznaje mnie za usprawiedliwionego dzięki
zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, jak gdybym nigdy nie miał i nie popełnił
grzechu, jak gdybym to ja sam, a nie Chrystus za mnie, okazał całkowicie
posłuszeństwo. Jest jednak jeden warunek: mam przyjąć to dobrodziejstwo
wierzącym sercem. Gal.2:16; Jb.2:10; Rz.2:10; Rz.7:23; Ef.2:8; 1 J.2:2; 2 Kor.5:21; J.3:18.
Pytanie 61: Dlaczego twierdzisz, że jesteś usprawiedliwiony
jedynie dzięki wierze?
Nie twierdzę, że mógłbym się podobać
Bogu ze względu na godność mej wiary. Jedynie zadośćuczynienie Jezusa
Chrystusa, Jego sprawiedliwość i świętość są dla Boga podstawą mojego
usprawiedliwienia. A ja nie mogę ich przyjąć ani przyswoić sobie inaczej, jak
tylko wiarą. Rz.3:27-28; Fil.3:8-9.
Pytanie 62: Dlaczego jednak nasze dobre uczynki nie mogą
choćby w części usprawiedliwić nas przed Bogiem?
Sprawiedliwość, która mogłaby się
ostać przed sądem, musiałaby być w pełni doskonała, całkowicie zgodna z Prawem Bożym.
Tymczasem nawet najlepsze uczynki w tym życiu są zawsze niedoskonałe i skażone
grzechem. Iz.64:6; Gal.3:10; Rz.3:23.
Pytanie 63: Czy spełniając dobre uczynki nie zdobywamy jednak
jakiejś zasługi, skoro Bóg chce jednak wynagrodzić w tym i w przyszłym życiu?
Nagrodę otrzymujemy nie dzięki
zasługom, ale z łaski Boga. Łk.17:10; Ef.2:8-9.
Pytanie 64: Czy wyznając taką naukę ludzie nie stają się
niedbali i przewrotni?
Nie, gdyż jest rzeczą niemożliwą,
aby ci, którzy zostali wszczepieni w Jezusa Chrystusa dzięki prawdziwej wierze,
nie przynosili owocu wdzięczności. J.15:5; Mt.7:18; Rz.6:15,18.
9. Sakramenty
Pytanie 65: Skąd się bierze taka wiara, dzięki której
należymy do Chrystusa i korzystamy ze wszystkich Jego dobrodziejstw?
Budzi ją w naszych sercach Duch
Święty przez głoszenie Ewangelii Świętej i potwierdza przez przyjmowanie
sakramentów. J.3:5; Mt.28:19-20; 1 Ptr.1:22-23; 1
Kor.11:26,28.
Pytanie 66: Co to są sakramenty?
Są to widzialne, święte znaki i rekojmie
ustanowione przez Boga, który za ich pomocą pozwala nam lepiej rozumieć
obietnicę Ewangelii i zarazem przypieczętowuje ją w nas. To znaczy, że ze
względu na jedną ofiarę, jaką Jezus złożył na krzyżu, Bog w łasce swojej
odpuszcza nam grzechy i daje życie wieczne. Hebr.9:14; 1 J.1:7; 1 Ptr.1:18-19.
Pytanie 67: Czy zarówno słowo, jak i sakramenty mają ten sam
cel, którym jest nasza wiara w ofiarę krzyżową Chrystusa jako jedyną podstawę
zbawienia?
Bez wątpienia tak. Duch Święty uczy
bowiem w Ewangelii i potwierdza świętymi sakramentami, że nasze zbawienie
zależy wyłącznie od ofiary Chrystusa, poniesionej za nas na krzyżu. Rz.6:3-11; Gal.3:27.
Pytanie 68:Ile sakramentów ustanowił Jezus Chrystus w Nowym
Testamencie?
Dwa. Chrzest i Wieczerzę Pańską
(Komunię Świętą).
10. Chrzest
Pytanie 69: Dlaczego Chrzest Święty ma ci przypominać i
zarazem upewnić cię w tym, że jedna ofiara Jezusa Chrystusa dokonała się dla
ciebie?
Dlatego, że sam Jezus Chrystus
ustanowił tę zewnetrzną kąpiel, obiecując jednocześnie, że krew Jego i Duch w
sposób równie rzeczywisty obmywają duszę moją ze wszelkich nieczystości , tzn.
z grzechów, jak woda, która usuwa brud z ciała, obmywa mnie zewnętrznie. Mt.28:19; Dz.2:38; Mk.16:16; 1 J.1:7.
Pytanie 70: Jakie są następstwa obmycia krwią i Duchem
Chrystusa?
Po pierwsze - uzyskanie z łaski
Boga odpuszczenia grzechów ze względu na krew przelaną za nas na krzyżu przez
Jezusa Chrystusa; po drugie - odnowienie człowieka przez Ducha Świętego i
uświęcenie go jako własności Jezusa Chrystusa, by dzięki temu człowiek taki
coraz mniej podlegał władzy grzechu, żył nienagannie, zgodnie z wolą Bożą. Hebr.9:2; J.1:33; Obj.1:5; J.3:5; 1 Kor.6:9,11; Rz.6:4.
Pytanie 71: Gdzie znajdujemy obietnicę Jezusa Chrystusa, że
Jego krew i Duch obmywają nas w sposób równie rzeczywisty, jak woda podczas
chrztu?
Obietnica ta została zawarta w
słowach ustanowienia Chrztu, które brzmią następująco:
"Idąc tedy, nauczajcie wszystkie
narody, chrzcząc je w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego" (Mt.28:19).
"Kto uwierzy, a ochrzci się, zbawion będzie; ale kto nie uwierzy, będzie
potępion" (Mk.16:16). Obietnica ta powtarza się tam, gdzie
Pismo Święte mówi o Chrzcie jako o "kąpieli odrodzenia" i o
"obmyciu grzechów". Tyt.3:5; Dz.22:16.
Pytanie 72: Czy zatem zewnętrzny Chrzest wodą oczyszcza nas z
grzechów?
Nie. Z grzechu oczyszcza nas
wyłącznie krew Jezusa Chrystusa i Duch Święty. Mt. 3:11; 1 Ptr. 3:21; Ef.5:25-26; 1 J.1:7.
Pytanie 73: Dlaczego więc Duch Święty nazywa Chrzest
,,kąpielą odrodzenia'' i ,,obmyciem z grzechów''?
Bóg mówi to nie bez ważnej
przyczyny. Chce w ten sposób nauczyć nas, że jak woda usuwa brud z ciała, tak
krew i Duch Jezusa Chrystusa usuwają nasze grzechy, co więcej - dając nam tę
swoją rekojmię i znak, zapewnia jednocześnie, że zostaliśmy naprawdę obmyci
duchowo z grzechów tak samo, jak ciała nasze obmyła woda. Obj.1:5-6;
Gal.3:27.
Pytanie 74: Czy należy chrzcić niemowlęta?
Tak, skoro objęte są Przymierzem, należą
do Kościoła Bożego jak dorośli i w nie mniejszym stopniu niż dorosłym obiecane
jest im odpuszczenie grzechów przez krew Chrystusa, a także dar Ducha Świętego,
twórcy wiary. Powinny one zatem być włączone do Kościoła chrześcijańskiego
przez Chrzest, jako znak Przymierza, aby odróżniały się od dzieci ludzi
niewierzących. Jak w Starym Przymierzu stosowano w tym celu obrzezanie, tak w
Nowym Przymierzu ustanowiony został zamiast niego chrzest. Mt.19:14;
Dz.2:39; 1 Mj.17:10.
11. Wieczerza Pańska
Pytanie 75: Dlaczego Wieczerza Pańska ma ci przypominać i
jednocześnie upewniać cię, że masz swój udział w jedynej ofierze krzyżowej
Jezusa Chrystusa i we wszystkich Jego darach?
Dlatego, że sam Jezus Chrystus
nakazał mi - podobnie jak wszystkim wierzącym - jeść łamany chleb i pić z
kielicha na Jego pamiątkę. Zapewnił przy tym, że:
- Jego ciało było ofiarowane i
łamane na krzyżu, a krew przelana za mnie w sposób tak rzeczywisty, jak
rzeczywiście na moich oczach łamany jest dla mnie chleb i podawany Jego
kielich.
-On w sposób tak rzeczywisty karmi
i poi moją duszę swoim ukrzyżowanym ciałem i przelaną krwią, abym żył wiecznie,
jak rzeczywiście z rąk sługi Bożego otrzymuję i materialnie spożywam chleb i
kielich Pański - dane mi jako niezawodne znaki ciała i krwi Chrystusa. Mt.26:26-28; 1 Kor.10:16; 1 Kor.11:23-25; J.6:54-55.
Pytanie 76: Co to znaczy, że spożywamy ukrzyżowane ciało
Chrystusa i pijemy Jego przelaną krew?
Znaczy to, że wierzącym sercem
przyjmujemy całą mękę i śmierć Chrystusa, dzięki czemu otrzymujemy odpuszczenie
grzechów i życie wieczne. Co więcej - za pośrednictwem Ducha Świętego, który
jest w Jezusie Chrystusie i w nas, jednoczymy się w coraz większym stopniu z
Jego świętym ciałem. Chociaż więc On jest w niebie, a my na ziemi, to jesteśmy
ciałem Jego ciała i kością Jego kości, a żyjemy kierowani zawsze jednym Duchem,
jak członki, które dzięki jednej duszy tworzą jedno ciało. J.6:51,56-57; 1 Kor.12:13; 1 Kor.6:15,17; 1 J.4:13; 1J.3:24; J.15:5; Ef.4:15-16.
Pytanie 77: Gdzie zawarta jest obietnica Chrystusa, że
wiernych będzie karmił swoim ciałem i poił swoją krwią w sposób równie
prawdziwy, jak realnie spożywają łamany chleb i piją z kielicha?
Zawarto ją w następujących słowach
ustanowienia sakramentu Wieczerzy Pańskiej (Komunii Świętej):
„Albowiem jam wziął od Pana, com
też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb, A
podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za
was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję. Także i kielich, gdy było po
wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyńcie,
ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję. Albowiem ilekroć byście jedli ten
chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł."
(1 Kor.11:23-26)
Obietnicę tę św.Paweł powtórzył
jeszcze w słowach „Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest
społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, izali nie jest
społecznością ciała Chrystusowego? Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wiele
nas jest; bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami." (1 Kor.10:16-17;
por.także Mk.22-24; Łk.22:19).
Pytanie 78: Czy chleb i wino stają się rzeczywistym ciałem i
krwią Jezusa Chrystusa?
Nie. Jak podczas Chrztu woda nie
zmienia się w krew Jezusa Chrystusa i sama nie oczyszcza nas z grzechów, lecz
pozostaje jedynie znakiem i zapewnieniem danym od Boga, tak i chleb poświęcony
podczas Wieczerzy nie staje się ciałem Chrystusa, chociaż zgodnie z naturą
sakramentów i ich sprawowaniem nazywany jest ciałem Chrystusowym. 1 Ptr.3:21; 1 Kor.10:16; 1 Kor.11:26-29.
Pytanie 79: Dlaczego więc Chrystus nazywa chleb swoim ciałem,
wino – swoją krwią lub Nowym Przymierzem w krwi, a św.Paweł mówi o społeczności
ciała i krwi Jezusa Chrystusa?
Chrystus mówi to nie bez ważnego
powodu. Pragnie On nauczyć nas, że jak chleb i wino podtrzymują życie doczesne,
tak Jego ukrzyżowane ciało i przelana krew są prawdziwym pokarmem i napojem dla
naszych dusz, niezbędnym do życia wiecznego. Co więcej – pragnie On nas
zapewnić tymi widzialnymi znakami i rękojmią, że dzięki działaniu Ducha
Świętego mamy tak realny współudział w Jego ciele i krwi, jak realnie
przyjmujemy ustami te święte znaki na Jego pamiątkę. W ten sposób całe Jego
cierpienie i posłuszeństwo stają się naszym udziałem, jak gdybyśmy to my
osobiście cierpieli i zadośćuczynili Bogu za grzechy. J.6:35,51-55;
1 Kor.10:17.
Pytanie 80: Na czym polega różnica między Wieczerzą Pańską a
Mszą katolicką?
Wieczerza Pańska jest zapewnieniem
o całkowitym odpuszczeniu naszych grzechów dzięki ofierze Jezusa, jaką On sam -
raz jeden i raz na zawsze - złożył na krzyżu. Ponadto zapewnia ona o tym, że
dzięki Duchowi Świętemu zostajemy wszczepieni w Jezusa Chrystusa, który w ciele
swoim przebywa teraz w niebiesiech, po prawicy Ojca, i chce, abyśmy Go - jako
takiego - wielbili.
Tymczasem według (nauki o) mszy,
żywi i umarli dostępują odpuszczenia grzechów przez mękę Chrystusową, jeśli
Chrystus jest jeszcze codziennie ofiarowywany za nich przez kapłanów. Ponadto
zaś - będąc cieleśnie obecny pod postacią chleba i wina - w nich też powinien
być uwielbiany. Msza (tak pojmowana) jest więc w gruncie rzeczy zaprzeczeniem
jednorazowej ofiary i męki Jezusa Chrystusa i godnym potępienia
bałwochwalstwem. Hebr.7:26-27;
Hebr.9:12,25-28; Hebr.10:10,12-14; 1 Kor.6:17; Kol.3:1; Fil.3:20; Hebr.10:19-22.
12. Karność kościelna
Pytanie 81: Dla kogo została ustanowiona Wieczerza Pańska?
Dla tych wszystkich, którzy są
niezadowoleni, bo poznali swe grzechy, a mimo to wierzą, że będzie im darowane,
podobnie jak słabości ich zakryte są przez mękę i śmierć Chystusa; dla tych,
którzy pragną nieustannie wzmacniać wiarę i czynić godniejszym życie. Obłudnicy
zaś i ci wszyscy, którzy nie chcą pokutować, spożywając chleb i wino sąd na
siebie sprowadzają. 1 Kor.10:21; 1 Kor.11:27-29.
Pytanie 82: Czy wolno dopuścić do Wieczerzy Pańskiej tych,
których słowa i czyny są świadectwem niewiary i bezbożności?
Nie wolno, gdyż byłaby to zniewaga
Przymierza Bożego, a gniew Pański skierowałby się na całą społeczność. Z tego
względu Kościół chrześcijański, stosownie do nakazu Jezusa Chrystusa i Jego
apostołów, posługując się władzą kluczy powinien takie osoby wyłączyć aż do
chwili, gdy poprawią swe życie. Iz.1:15; 1 Kor.5:11; Mt.18:15-18.
Pytanie 83: Co rozumiemy pod pojęciem "władza
kluczy"?
Głoszenie Ewangelii oraz karność
kościelną; dzięki tym dwóm środkom Królestwo Niebios zostaje otwarte dla
wierzących, a zamknięte przed niewierzącymi. Mt.16:19;
J.20:23.
Pytanie 84: W jaki sposób głoszenie Ewangelii może otworzć albo
zamknąć przed ludźmi Królestwo Niebios?
Zgodnie z nakazem Chrystusowym
wszystkim wierzącym i każdemu z osobna ogłasza się w ten sposób i publicznie
potwierdza, że ilekroć naprawdę uwierzą obietnicom Ewangelii, tylekroć Bóg
wybacza im wszystkie winy ze względu na Jezusa Chrystusa. Niewierzącym
obłudnikom natomiast ogłasza się, że gniew Boga i wieczne potępienie ciąży na
nich dopóty, dopóki nie nawrócą się. Zgodnie z tym świadectwem Ewangelii sąd
Boży nad jednymi i drugimi dotyczy zarówno tego życia, jak i przyszłego. J.20:21-23; Mk.16:15-16; Ez.18:21,32.
Pytanie 85: W jaki sposób stosowanie karności kościelnej może
otwierać lub zamykać przed ludźmi Królestwo Niebieskie?
Zgodnie z nakazem Chrystusowym wzywa
się bowiem przed oblicze Kościoła (lub przed osoby do tego celu przez Kościół
powołane) tych wszystkich, którzy nazywając siebie chrześcijanami głoszą
niechrześcijańską naukę lub nie po chrześcijańsku postępują i mimo
wielokrotnych braterskich napomnień trwają w błędach i występkach. Jeżeli i tym
razem nie zastosują się do upomnienia, otrzymają zakaz przyjmowania sakramentów
i tym samym zostaną wyłączeni ze wspólnoty chrześcijańskiej, a przez samego
Boga - z Królestwa Chrystusowego. Jeśli jednak obiecają i okażą prawdziwą
poprawę, powrócą do Chrystusa i będą ponownie przyjęci do Jego Kościoła. Mt.18:15-18; 2 Tes.3:6,14-15.
Część III
Wdzięczność Człowieka
13. Dobre uczynki
Pytanie 86: Dlaczego musimy spełniać jeszcze dobre uczynki,
skoro już zostaliśmy wyzwoleni z niedoli, i to bez żadnej własnej zasługi,
tylko przez łaskę Jezusa Chrystusa?
Jezus Chrystus, odkupiwszy nas
swoją krwią, odnawia nas przez Ducha Świętego na swoje podobieństwo. Dlatego
całym naszym postępowaniem okazujemy Bogu wdzięczność za Jego dobrodziejstwa i
oddajemy Mu chwałę. Ponadto upewniamy się w wierze widząc owoce, jakie ona
przynosi, a także chwalebnym przykładem pozyskujemy innych ludzi (bliźnich) dla
Chrystusa. Rz.12:1; 1 Ptr.2:9; 1 Kor.6:20; 2 Ptr.1:10; Mt.7:17; Mt.5:16; 1 Ptr.2:12.
Pytanie 87: Czy w takim razie niewdzięcznicy, którzy uparcie
odwracają się od Boga, mogą być zbawieni?
W żadnym wypadku, gdyż Pismo uczy,
że: "Azaż nie wiecie, iż niesprawiedliwi królestwa Bożego nie odziedziczą?
Nie mylcie się: ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani
pieszczotliwi, ani samcołożnicy, Ani złodzieje, ani łakomcy, ani pijanicy, ani
złorzeczący, ani ździercy królestwa Bożego nie odziedziczą" (1 Kor.6:9-10).
Ef.5:5; 1 J.3:14.
Pytanie 88: W czym wyraża się prawdziwa skrucha i nawrócenie?
W śmierci "starego
człowieka" oraz w zmartwychwstaniu nowego. Rz.6:4-6; Ef.4:22-24; Kol.3:8-10.
Pytanie 89: Co to znaczy "śmierć starego
człowieka"?
Jest to stan głębokiego smutku
wywołany świadomością własnych grzechów, oraz większe uczucie wstrętu do nich i
dążenie do unikania ich. 1J.2:13; 2 Kor.7:10; Ps.97:10; Rz.12:9; 2 Tym.2:19.
Pytanie 90: Co to znaczy: "zmartwychwstanie nowego
człowieka"?
Jest to stan najgłębszej radości w
Bogu uzyskany dzięki Jezusowi Chrystusowi, oraz upodobanie we wszystkich
dobrych czynach wypływających z miłości i zgodnych z wolą Boga. 1 Ptr.4:1-2;
Rz.5:1; Rz.14:17; Rz.6:10-11;Gal.2:20.
Pytanie 91: Które uczynki są dobre?
Tylko te, które wypływają z
prawdziwej wiary i wykonywane są zgodnie z Prawem Bożym i na Bożą chwałę, nie
zaś te, które według ludzkich kryteriów i postanowień uznajemy za dobre. Ef.2:10; 1
Kor.10:31; 5Mj.13:1; Ez.20:19; Iz.29:13.
14. Prawo Boże
Pytanie 92: Jak brzmi Prawo Boże?
I. Jam
jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli. Nie
będziesz miał bogów innych przede mną.
II. Nie
czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na
niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. Nie
będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg
zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w
czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą, A czyniący miłosierdzie nad
tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego.
III. Nie bierz
imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię
jego nadaremno bierze.
IV. Pamiętaj
na dzień odpocznienia, abyś go święcił. Sześć dni robić będziesz, i wykonasz
wszystkę robotę twoję. Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie
będziesz czynił żadnej roboty weń, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i
służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich; Bo
przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął
dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzień odpocznienia, i poświęcił go.
V. Czcij
ojca twego i matkę twoję, aby przedłużone były dni twoje na ziemi, którą Pan
Bóg twój da tobie.
VI. Nie
będziesz zabijał.
VII. Nie
będziesz cudzołożył.
VIII. Nie będziesz
kradł.
IX. Nie
będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.
X. Nie
będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego
twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani
żadnej rzeczy bliźniego twego. (2Mj.20:2-17)
Pytanie 93: Jak się dzielą przykazania?
Na dwie części (tablice). Pierwsza
zawiera cztery przykazania mówiące o tym, jaka ma być nasza postawa wobec Boga;
druga - sześć przykazań o naszych obowiązkach wobec ludzi. 5Mj.4:13; Mt.22:37-39.
15. Cześć dla Boga (I
część Dekalogu)
Pytanie 94: Jakie jest Boże żądanie zawarte w pierwszym
przykazaniu?
Tak szczerze, jak pragnę zbawienia
mojej duszy, mam stronić od wszelkiego bałwochwalstwa, czarów, zabobonów,
zaklęć, wzywania świętych i innych stworzeń. Mam natomiast dogłębnie poznawać
jedynego prawdziwego Boga, Jemu tylko ufać, z pokorą i cierpliwością wyłącznie
od Niego oczekiwać dobra, kochać Go, bać się i wielbić z całego serca. Tak więc
raczej wyrzeknę się wszystkich rzeczy, niż uczynię cokolwiek wbrew woli Boga. 1 Kor.10:7-14;
3Mj.18:10-12; Jer.17:5; Mt.22:37; Mt.10:37; Ps.111:10; Dz.5:29.
Pytanie 95: Na czym polega bałwochwalstwo?
Na wymyśleniu czy posiadaniu -
zamiast (lub oprócz) jedynego prawdziwego Boga, który objawił się w swoim
Słowie - czegoś innego, co staje się przedmiotem ludzkiego zaufania. Gal.4:8; Ef.5:5;
Fil.3:19.
Pytanie 96: Jakie jest Boże żądanie zawarte w drugim
przykazaniu?
Bóg żąda, abyśmy nie tworzyli sobie
żadnych Jego wizerunków i nie oddawali Mu czci inaczej, jak tylko zgodnie z
tym, co sam w swoim Słowie nakazał. 5Mj.4:15-19; Iz.40:18; Rz.1:23,25; Dz.17:29; 1 Sam.15:23.
Pytanie 97: Czy zatem nie należy wykonywać żadnych obrazów?
Boga ani nie można, ani nie wolno
ukazywać za pomocą wizerunków. Jeśli natomiast chodzi o stworzenia, można je
wprawdzie wyobrażać, ale Bóg zabrania wykonywania i posiadania ich obrazów,
jeśliby miały one stać się przedmiotem czci albo gdyby za ich pośrednictwem
Jemu chciano oddawać cześć. 5Mj.7:5; Ps.97:7.
Pytanie 98: Czy nie można by jednak tolerować w kościołach
obrazów, które spełniałyby rolę "książek dla ludu"?
Nie, gdyż nie jesteśmy mądrzejsi od
Boga, a On chce, by Jego lud nauczano nie za pomocą niemych bożków, lecz żywym
głoszeniem Jego Słowa. Jer.10:1,8; Rz.10:17; 2 Tym.3:16-17.
Pytanie 99: Jakie żądanie zawarte jest w trzecim przykazaniu?
Abyśmy nie bluźnili i nie hańbili
imienia Bożego przekleństwami i fałszywymi lub zbytecznymi przysięgami, albo
też przez fakt przemilczenia lub przez okazanie pobłażania nie stali się
współwinnymi tak okropnego grzechu. Innymi słowy: abyśmy święte imię Boże
wypowiadali nie inaczej, jak z bojaźnią i czcią, abyśmy prawdziwie Boga
wyznawali, a każdym słowem i czynem Jemu oddawali chwałę. Mt.5:33-37; Jb.5:12; Mt.10:32; Kol.3:16-17.
Pytanie 100: Czy hańbienie imienia Bożego jest aż tak wielkim
grzechem, że gniew Boży kieruje się nawet ku tym ludziom, którzy takim
przysięgom lub przekleństwom nie zapobiegają bądź im się nie przeciwstawiają na
tyle, na ile są w stanie to uczynić?
Bez wątpienia tak, skoro nie ma
grzechu większego i bardziej wzbudzającego gniew Boga niż bluźnierstwo Jego
imieniu. Dlatego z woli Boga jest ono karane śmiercią. 3Mj.24:15-16.
Pytanie 101: Czy można jednak przysięgać na imię Boże nie
narażając się na Jego gniew?
Tak, o ile zażąda tego zwierzchność
bądź też okoliczności zmuszą nas do potwierdzenia wiarygodności i prawdy - na
chwałę Boga i dla dobra drugiego człowieka (bliźniego). Taki sposób składania
przysięgi jest uzasadniony Słowem Bożym i był stosowany przez świętych tak w Starym,
jak i w Nowym Testamencie. 5Mj.10:20; Rz.1:9.
Pytanie 102: Czy można przysięgać na świętych lub inne
stworzenie?
Nie, gdyż składając prawdziwą
przysięgę przywołujemy Boga, aby On, jako jedyny znawca serc, dał świadectwo
prawdzie i ukarał nas, gdyby się okazało, że przysięgamy fałszywie. A takie
prawo nie przysługuje nikomu innemu poza Bogiem. Mt.5:34-36; Jb.5:12.
Pytanie 103: Jakie żądania zawarte są w czwartym przykazaniu?
Po pierwsze, aby przestrzegane było
głoszenie Ewangelii i nauczanie, pilne uczestnictwo w nabożeństwach, zwłaszcza
w dniu odpoczynku, słuchanie Słowa Bożego, przyjmowanie sakramentów, publiczne
wyznawanie Pana, chrześcijańskie wspomaganie ubogich. Po drugie, abyśmy każdego
dnia powstrzymywali się od złych uczynków i pozwolili Bogu działać w nas przez
Ducha Świętego, tak aby już w tym życiu rozpoczął się dla nas wieczny
odpoczynek (sabat). Ps.40:10; Dz.2:42; Łk.11:28; Dz.4:34.
16. Miłość do
człowieka (II część Dekalogu)
Pytanie 104: Jakie żądanie zawarte jest w piątym przykazaniu?
Szacunku, miłości i wierności
należnych ojcu, matce oraz wszystkim przełożonym; także posłuszeństwo ich
poleceniom i napomnieniom oraz okazywanie cierpliwości wobec ich wad. Za ich to
bowiem pośrednictwem Bóg pragnie nami kierować. Ef.6:1-4; Przyp.1:8; Przyp.23:22; Rz.13:1;
Mt.22:21.
Pytanie 105: Jakie żądanie zawarte jest w szóstym
przykazaniu?
Abym myślą, słowem, postawą i tym
bardziej czynem - bezpośrednio lub pośrednio - nie krzywdził, nie nienawidził,
nie obrażał i nie zabijał drugiego człowieka, lecz wyrzekł się zemsty i sobie
samemu nie wyrządzał krzywdy, narażając się lekkomyślnie na niebezpieczeństwo.
Dlatego właśnie władza nosi miecz, aby nie dopuszczać do zabójstw. Mt.5:21; Mt.26:52; 1Mj.9:6;
Ef.4:26; Rz.12:21; Rz.13:4.
Pytanie 106: Czy w tym przykazaniu mowa jest tylko o zab?wie?
Zakazując zabijania, Bóg uczy nas
także, że nie znosi niczego, co może do zabójstwa prowadzić, tzn. zazdrości,
nienawiści, gniewu, pragnienia zemsty, i że traktuje to wszystko tak jak
zabójstwo. 1
J.2:9; 1J.3:15.
Pytanie 107: Czy wystarczy zatem - jak powiedziano - nie
zabijać drugiego człowieka (bliźniego)?
Nie, bo potępiając zazdrość,
nienawiść i gniew, Bóg pragnie zarazem, abyśmy kochali ludzi (bliźnich) tak jak
siebie samych i okazywali im cierpliwość, pokój, łagodność, miłosierdzie i
życzliwość oraz - o ile to w naszej mocy - zapobiegali złu, które mogłoby ich
spotkać, a także, byśmy dobrze czynili nawet nieprzyjaciołom. Mt.7:12; Gal.6:1-2; Mt.5:9;
Rz.12:18; Rz.12:10,15; Łk.6:35.
Pytanie 108: Czego uczy nas siódme przykazanie?
Bóg potępia każdą nieczystość,
przeto i my powinniśmy odczuwać wobec niej wstręt i pozostając bądź to w
świętym stanie małżeńskim, bądź też w stanie wolnym - żyć w czystości i
powściągliwości. 1 Tes.4:3-5; Hebr.13:4.
Pytanie 109: Czy w tym przykazaniu Bóg zakazuje wyłącznie
cudzołóstwa i podobnie niegodziwych czynów?
Ciało i dusza są świątynią Ducha,
Bóg chce więc, abśmy zachowywali je w czystości i świętości. Dlatego zabrania
wszelkich niegodziwych czynów, gestów, słów, myśli i pragnień oraz wszystkiego,
co może człowieka do tego pobudzać. Ef.5:3-4; 1 Kor.6:18-20.
Pytanie 110: Jaki zakaz zawarty jest w ósmym przykazaniu?
Bóg zakazuje nie tylko kradzieży i
rabunku, które karane są przez władzę; kradzieżą nazywa również wszystkie
nieuczciwe sposoby, za pomocą których mamy zamiar - bądź to siłą, bądź pod
pozorem prawa - zagarnąć własność drugiego człowieka. Należą do nich fałszywa
waga, lichwa oraz każdy (inny) sposób przez Boga zakazany. Bóg zabrania zarówno
skąpstwa, jak i marnotrawienia Jego darów. 1 Kor.6:10; Łk.3:14; 1 Tes.4:6; Przp.11:1; Ps.15:5; Łk.6:35.
Pytanie 111: A jaki nakaz zawarty jest w tym przykazaniu?
Abym w sytuacji, gdy ode mnie to
zależy, starał się o rzeczy pożyteczne dla drugiego człowieka (bliźniego) i postępował
względem niego tak, jak chciałbym, aby wobec mnie postępowano, a także - bym
uczciwie pracował, aby dopomagać potrzebującym. 1 Kor.10:20; Mt.7:12.
Pytanie 112: Jakie żądania zawarte są w dziewiątym
przykazaniu?
Abym przeciwko nikomu nie świadczył
fałszywie, cudzych słów nie przekręcał, nikogo nie obmawiał, nie oczerniał, nie
przyczyniał się lekkomyślnie do potępienia kogokolwiek bez uprzedniego
wysłuchania go, unikał kłamstwa i oszustwa, które są dziełem diabła. Jeśli nie
chcę ściągnąć na siebie wielkiego gniewu Boga, muszę być wierny prawdzie,
głosić ją i wyznawać szczerze zarówno przed sądem, jak i w innych
okolicznościach a także ze wszystkich sił bronić godności i dobrego imienia
drugiego człowieka (bliźniego). Przyp.19:5; Przyp.4:24; Mt.7:1-2; Ef.4:25; 1 Kor.13:6.
17. Szczęście
człowieka
Pytanie 113: Jakie żądanie zawarte jest w dziesiątym
przykazaniu?
Aby nigdy nie powstało w nas
najmniejsze pragnienie czy nawet myśl o sprzeciwie wobec któregokolwiek
przykazania Bożego i abyśmy zawsze odczuwali wstręt do grzechu, a radość z
tego, co sprawiedliwe. Rz.6:18.
Pytanie 114: Czy ci, którzy nawrócili się do Boga, są w
stanie w pełni przestrzegać przykazań?
Nie są w stanie, gdyż nawet ludzie
najświętsi mają w życiu jedynie przedsmak pełnego posłuszeństwa. Niemniej
jednak zaczynają oni w sposób odpowiedzialny żyć według wszystkich, a nie tylko
niektórych, przykazań Bożych. 1 J.1:8,10; Jb.2:10; Jb.3:2.
Pytanie 115: Skoro nikt nie jest w stanie w tym życiu w pełni
przestrzegać przykazań, dlaczego Bóg chce, aby były one przez wszystkich
dokładnie znane?
Po pierwsze - abyśmy przez całe
życie coraz lepiej poznawali swą grzeszną naturę i coraz gorliwiej starali się
o odpuszczenie grzechów i o sprawiedliwość Chrystusową. Po drugie - abyśmy
bezustannie i żarliwie prosili Boga o łaskę Ducha Świętego, dzięki któremu
coraz bardziej upodobnialibyśmy się do Niego, aż osiągniemy doskonałość, jaką
Bóg nam przeznaczył w przyszłym życiu. Ps.32:5; 1 J.1:9.
18. Modlitwa
Pytanie 116: Dlaczego modlitwa jest niezbędna chrześcijaninowi?
Dlatego, że jest ona najważniejszym
wyrazem wdzięczności, jakiej Bóg od nas wymaga. Także i dlatego, że chce On swą
łaskę i Ducha Świętego dać jedynie tym, którzy nieustannie i gorąco Go o to
proszą i za to Mu dziękują. Ps.50:14-15; Mt.7:7.
Pytanie 117: Kiedy modlitwa podoba się Bogu i jest przez
Niego wysłuchana?
Po pierwsze, gdy z głębi serca
zwracamy się do Jedynego Prawdziwego Boga z prośbą o to wszystko, o co nam
prosić kazał . Po drugie, gdy naprawdę poznawszy nasze braki i niedolę uniżamy
się przed Bożym Majestatem. Po trzecie wreszcie, kiedy mamy niezachwianą
pewność, że pomimo naszej niegodności Bóg nas wysłucha ze względu na Chrystusa,
naszego Pana, tak jak nam to obiecał. Mt.7:8; J.4:23; Rz.8:26; Ps.2:11; Ps.51:19;
J.14:13-14; Ef.3:12.
Pytanie 118: O co Bóg polecił nam prosić?
O wszystko, co jest niezbędne dla
duszy i ciała, a co Chrystus, nasz Pan, zawarł w modlitwie, której sam nas
nauczył (Mt.6:9-13;
Łk.11:2-4). Mt.6:33.
Pytanie 119: Jak brzmi ta modlitwa?
Ojcze nasz, któryś jest w
niebiesiech,
Święć się imię Twoje,
Przyjdź Królestwo Twoje,
Bądź wola Twoja jako w niebie, tak
i na ziemi,
Chleba naszego powszedniego daj nam
dzisiaj
I odpuść nam nasze winy jako i my
odpuszczamy naszym winowajcom.
Nie wódź nas na pokuszenie, Ale nas
zbaw od złego.
Albowiem Twoje jest Królestwo, moc
i chwała na wieki wieków.
Amen. Mt.6:9-13;
Łk.11:2-4.
Pytanie 120: Dlaczego Jezus polecił nam zwracać się do Boga:
"Ojcze nasz"?
Aby już na początku modlitwy
wzbudzić w nas i dziecięcą bojaźń i zaufanie do Boga, które są podstawą
modlitwy: Bóg stał się bowiem naszym Ojcem dzięki Jezusowi Chrystusowi i gdy z
wiarą Go o coś prosimy, o wiele mniej nam odmawia, niż odmawiają nam rzeczy
ziemskich nasi rodzice. Gal.3:26; Gal.4:4-6; Mt.7:9-11.
Pytanie 121: Dlaczego ta modlitwa zawiera słowa "Któryś
jest w niebiesiech"?
Dlatego, byśmy do Bożego Majestatu
nie odnosili ziemskich wyobrażeń, zarazem jednak oczekiwali, że On w swej
wszechmocy da nam wszystko, co dla ciała i duszy niezbędne. Dz.17:24-25;
Rz.10:12;
Pytanie 122: Jak brzmi pierwsza prośba Modlitwy Pańskiej?
"Święć się imię Twoje",
to znaczy: Boże pozwól się naprawdę poznać, pozwól się czcić, wielbić i
wysławiać we wszystkich Twych dziełach, z których promienieje Twoja wszechmoc,
mądrość, dobroć, sprawiedliwość, miłosierdzie i prawda. Daj nam również tak
pokierować życiem - myślami, słowami i czynami - aby z naszego powodu nigdy nie
bluźniono Twojemu imieniu, lecz czczono je i wielbiono. Ps.106:1-2; Rz.11:33-36; Ps.115:1.
Pytanie 123: Jak brzmi druga prośba?
"Przyjdź Królestwo
Twoje", to znaczy: rządź nami przez Słowa i Ducha, abyśmy w coraz większym
stopniu stawali się podatni na Twe działanie. Chroń i rozkrzewiaj Kościół Twój.
Zniszcz dzieła diabelskie i wszystkie moce, które powstają przeciw Twemu
świętemu Słowu, aż wypełni się Twoje Królestwo, w którym Ty będziesz wszystkim
we wszystkim. Ps.119:5;
1 Kor.15:24,28.
Pytanie 124: Jak brzmi trzecia prośba?
"Bądź wola Twoja jako w niebie
tak i na ziemi", to znaczy: spraw, abyśmy, podobnie jak cała ludzkość,
wyrzekli się własnej woli i bez sprzeciwu wykonywali Twoją, bo tylko ona jest
dobra - aby w ten sposób każdy spełniał swe obowiązki i powołanie tak chętnie i
wiernie, jak czynią to aniołowie w niebiesiach. Ps.143:10; Mt.16:24; Łk.22:42; Tyt.2:12.
Pytanie 125: Jak brzmi czwarta prośba?
"Chleba naszego powszedniego
daj nam dzisiaj", to znaczy: zechciej nas zaopatrywać we wszystko, co
konieczne do życia, abyśmy dzięki temu poznali, że jedynym źródłem wszelkiego
dobra Ty jesteś i że bez Twego błogosławieństwa nasze starania, nasza praca, a
nawet Twoje dary nie będą służyły naszemu dobru. Tak więc chodzi o to, abyśmy
nie pokładali ufności w żadnym stworzeniu, lecz jedynie w Tobie. Ps.104:27;
Mt.6:25; Dz.14:17; Ps.37:3-7.
Pytanie 126: Jak brzmi piąta prośba?
"Odpuść nam nasze winy winy
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom", to znaczy: zechciej nam, biednym
grzesznikom, nie pamiętać ze względu na krew Jezusa Chrystusa naszych win i
zła, do którego bezustannie lgniemy. A my, odnajdując w sobie świadectwo Twojej
łaski, ze wszystkich sił postanawiamy całym sercem przebaczać drugiemu
człowiekowi (bliźniemu). Ps.51:2-6; Ef.1:7; 1 J.2:1-2; 1 J.1:9; Mt.6:14-15; Mt.5:7.
Pytanie 127: Jak brzmi szósta prośba?
"Nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw od złego", to znaczy: bez Ciebie jesteśmy tak słabi, że nie
ostalibyśmy się ani chwili, co więcej - nasi śmiertelni wrogowie: diabeł, świat
i własne nasze ciało bezustannie na nas czyhają. Dlatego Ty zechciej chronić
nas i wzmacniać mocą Ducha Świętego, abyśmy mogli skutecznie im się opierać aż
do pełnego zwycięstwa i nie ulec w tej duchowej walce. J.15:5; Ef.6:12; Rz.7:23; Gal.5:17; Mt.26:41;
Ef.6:13.
Pytanie 128: Jak kończy się ta modlitwa?
"Albowiem Twoje jest
Królestwo, moc i chwała na wieki wieków", to znaczy: prosimy Cię o
wszystko, gdyż Ty, będąc Królem naszym i Wszechmocnym, chcesz i możesz dać nam
to wszystko, co jest dobrem. Prosimy Cię o to, abyśmy nie byli wielbieni, ale
Twoje święte imię na wieki. Rz.10:11-12; J.14:13; Ps.115:1.
Pytanie 129: Co oznacza słowo "AMEN"?
"Amen" znaczy: "to
jest prawda", "to stanie się na pewno", albowiem modlitwa moja
zostanie wysłuchana w stopniu o wiele większym, niż ja sam mógłbym w swoim
sercu pragnąć. 2
Kor.1:20; 2 Tym.2:13; Ef.3:20-21.